‘Van shuttle tot Smash’

Ine De Clerck en Piet Benoit brengen een vernieuwde versie van het badminton-boek ‘van Shuttle tot Smash’ op de markt. Deze is verkrijgbaar in o.a. Acco. Bestel hem hier! Bekijk onderaan het artikel de kortingscode.

Wat kan je ons vertellen over de inhoud van ‘Van shuttle tot smash’?

Ine: In ons boek vind je alles om aan de slag te gaan met het aanleren van badminton: slagtechniek, voetenwerk en tactiek vormen daartoe natuurlijk de basis. Door te starten met een hoofdstuk basistechniek versterken we het inzicht en de samenhang tussen alle leer- en oefenstof en kunnen we een duidelijke structuur aanbieden doorheen het boek. Zowel voor trainers/lesgevers als voor spelers is dit inzicht belangrijk, want de veelheid aan technieken vraagt om een leidraad en kapstokken.

Piet:  Daarnaast is er heel veel aandacht voor hoe je badminton aanleert aan kinderen of clubspelers. Wij kozen hierbij resoluut voor het spelend leren spelen! Een training zonder spelen of zonder leren is een gemiste kans. Doorheen het boek bieden we de trainer dan ook een houvast aan van verschillende soorten oefeningen (technische vormen, resultaatsvormen en wedstrijdvormen) waarbij we beide doelen mooi kunnen combineren. Zo maken we van elke training een feest. Voor zowel beginnende trainers, leerkrachten als mensen die actief zijn in de recreantensport is deze aanpak bruikbaar.

Ine: Een clubtrainer zal misschien van nature gemakkelijker kiezen voor meer technische oefeningen en een leerkracht zal de wedstrijdvormen meer aantrekkelijk vinden. De resultaatvormen zijn spelgerichte oefeningen waarbij de nadruk ligt op het resultaat van de slag (de vlucht van de shuttle, het tactisch effect). Hiermee zal je bijvoorbeeld uittesten of je drop scherp genoeg neerwaarts wordt gespeeld, of je clear diep genoeg is. Voor de spelers zijn dit vooral boeiende en uitdagende spelvormen die voor alle doelgroepen heel sterk motiverend werken.

Piet: De wedstrijdvormen die we aanbieden zijn varianten op de badmintonwedstrijd met focus op een bepaald thema, bijvoorbeeld netspel. Dit noemen we spelconcepten. We gebruiken vijf spelconcepten met verschillende varianten die telkens opbouwen naar een badmintonwedstrijd op een half of een volledig veld. Op deze manier komt alle leerstof van de badmintoninitiatie aan bod.

Kunnen jullie iets meer vertellen over het tot stand komen van dit boek? 

Piet: Ine en ik kennen elkaar al van in 1989, toen ik haar trainer in de provinciale selectie was. Ine werd nadien ook trainster op provinciaal en Vlaams niveau, en gaf net zoals ik bijscholingen en VTS-cursussen (Vlaamse Trainersschool). In 2004 kwamen we elkaar toevallig terug tegen en bleek dat we beiden het idee hadden om een boek te schrijven over badmintoninitiatie. Uit de praktijk voelden we dat er namelijk nood was aan een praktijkgericht boek, met veel oefenstof en toepassingen. We sloegen de handen in elkaar en zo was “Van shuttle tot smash” geboren.

Ine: Een boek schrijven is toch wel een heel leerrijk proces want je stelt je overtuigingen continu in vraag. We gaven voortdurend feedback op wat de ander geschreven had en vulden het aan met eigen invalshoeken en oefenstof. Soms lagen we wel eens in de clinch maar meestal was het koekenbakken!

Piet: Daarnaast is het schrijven in je vrijetijd ook geen sinecure. Naast je gewone job en het geven van clubtrainingen is het toch wel een mooie uitdaging om genoeg tijd te vinden voor het schrijfwerk.

Ine: In 2006 lag de eerste druk van ‘Van shuttle tot smash’ (uitgegeven door ACCO) op de planken. Wij waren fier als een gieter en de reacties waren ronduit positief. De verkoop liep vlot, zelfs tot in de uithoeken van Nederland.

Piet: Nu, zoveel jaar later en na een vierde druk, waren wij en de uitgeverij wel klaar voor een herwerkte versie. Naast een grondige inhoudelijke update, was de grootste uitdaging zeker de overstap naar een extra digitaal platform SOFIA. Onze lezers kunnen nu namelijk via een code in het boek gratis gebruik maken van een extra schat aan informatie. De mogelijkheden die dit biedt zijn ongelofelijk!  

Ine: De grote voordelen van de combinatie boek met digitale uitbreiding zijn: je kan heel veel beeldmateriaal aanbieden, je kan meer leerstof aanbieden, zaken die snel kunnen wijzigen zoals reglementen kunnen op de digitale pagina’s gemakkelijk worden aangepast, zaken die interessant zijn om uit te printen zoals kijkwijzers, taakwijzers en lesvoorbereidingen kan je downloadbaar maken. Het was een hele klus en met Sofia zijn we nog wel een tijdje zoet want er komen ook nog voorbeeldlessen en meer informatie over de verschillende doelgroepen in badmintonland.

Wie heeft meegewerkt om dit boek tot stand te brengen?

Piet: De eerlijkheid verplicht ons om te zeggen dat we er vooral zelf heel hard aan gewerkt hebben. Soms was het sleuren maar meestal was er een positieve vibe en motiveerden we elkaar. We houden er in alle geval een sterke vriendschapsband aan over.

Ine: Gelukkig waren er ook mensen rondom ons die bepaalde zaken deden waar wij geen verstand van hebben. Peter Beyen nam duizenden foto’s waaruit wij dan de meest geschikte mochten selecteren. Servaas Benoit tekende met veel geduld de verschillende fasen van iedere slag.

We mogen ook de steun van Yonex en Acco niet vergeten natuurlijk. Van Yonex kregen we prachtige foto’s van wereldtoppers en Acco begeleidde ons doorheen het proces van opmaken en promoten.

Ook de morele steun van het thuisfront en de vele mensen die stukken van het boek kritisch bekeken gaven ons een flinke duw in de rug.

Wat is het doel van het boek? 

Ine: Met dit boek willen we ons steentje bijdragen aan de badmintonwereld, de zo vele gemotiveerde trainers ondersteunen in hun zoektocht naar leuke en leerrijke oefeningen. Zelf hebben we ook die zoektocht ooit moeten maken, en heel wat geleerd van allerlei collega-trainers. Nu willen we deze kennis dan ook heel graag op onze beurt verspreiden. 

Piet: Voor mij is dit ook een beetje een testament. Alles wat ik geleerd hebt, opgepikt van andere trainers of zelfs uitgevonden een plaats geven in een gestructureerd geheel. De bedoeling is om beginnende  trainers en spelers aan te moedigen om op zoek te gaan naar manieren om leuker en gefundeerder lessen en trainingen te geven. Zo kan badminton nog beter tot zijn recht komen want badminton is gewoon een fantastisch spel met enorm veel mogelijkheden voor heel veel mensen. Ik heb op school en in de vrije tijd zoveel mensen zien genieten van badminton dat ik dit wil uitdragen. Bond zonder naam is misschien versleten maar de spreuk ‘geef de mensen een pluim en ze krijgen vleugels’ blijft als een paal boven water.

Ine: Daarnaast willen we ook de leerkrachten ondersteunen, zowel in de lagere school als in het secundair: zij leggen de basis van wat clubs later kunnen gebruiken. Als leerkrachten weten hoe onze sport op een attractieve en volwaardige manier in school te brengen, dan ben ik zeker dat deze leerlingen met veel goesting de stap naar onze clubs willen zetten! 

Het ziet er naar uit dat jullie al een heel verleden hebben in het badminton. Vertel eens op. 

Piet: Ik ben een badmintonveteraan met een lang verleden. De strijd is echter gestreden want mij heupen en schouder laten het jammer genoeg niet meer toe om van actief badminton te genieten. Ik leerde badminton kennen toen ik op 22 jarige leeftijd meegetrokken werd door mijn jongere broer naar BC Deerlijk. Geert wou zijn oudere broer Piet, basketter en sportkotter, wel eens kloppen met racket en shuttle. Dat lukte vlot maar voor mij was het wel liefde op het eerste gezicht. Ik schreef me in en na twee jaar stopte ik met basket en zette alles op badminton. Zonder veel training echter en daar heb ik nog altijd spijt van. Ik werd nog B2 maar we hadden ondertussen vier kinderen en tornooien spelen zat er niet echt meer in. Ik zette toen alles op trainer worden. Ik verslond het boek van Roger Van Meerbeek en in 1989 deed ik mee aan de eerste cursus trainer A. Toen geraakte alles in een stroomversnelling. Ik werd jeugdcoördinator van BC Deerlijk en trainer/coach van de eerste ploeg die in tweede nationale speelde. Samen met Patrick Devos en André Plouy kenden we gouden jaren met onze jeugdspelers, zowel kwantitatief als qua resultaten. De eerste ploeg promoveerde al snel naar eerste nationale waar we vlot meedraaiden in de subtop, en dit vooral met eigen spelers. Duivel doet het al Gibert Desnoeck verzette hiervoor bergen werk. We hadden een ijzersterke thuisreputatie met een hele schare trouwe supporters. Badminton was hier echt een feest. Ondertussen was ik ook provinciaal jeugdtrainer en verantwoordelijke en leerde ik Ine kennen. Vanuit Oostrozebeke nam ik haar mee naar de provinciale trainingen. Kleine Ine had veel talent en was enorm gedreven. Bij haar eerste deelname aan het BK was het al direct bingo: goud in enkel en dubbel.

Enkele jaren later kon ik Ine overtuigen om aan te sluiten bij onze nationale ploeg in Deerlijk. In 1999 zette ik samen met Rudi Deceukelier en Gilbert Desnoeck mijn schouders onder de fusie met BC Zwevegem. DZ99 was geboren en is ondertussen nog steeds ‘alive and kicking’! Vanaf mijn 50 jaar heb ik meer en meer verantwoordelijkheden doorgegeven en gaf ik alleen nog training aan de DZ jeugd en op school. De schoolploeg van het Heilig Hartcollege in Waregem lag me ook nauw aan het hart. Als leerkracht LO gaf ik iedere woensdagnamiddag drie uur badmintoninitiatie. De schoolcompetitie van SVS bracht me onder andere in Bulgarije, Portugal en Taiwan voor de wereldkampioenschappen tussen scholen. Fantastische ervaringen. Op mijn 60 stopte ik met training geven vooral wegens fysieke ongemakken en ook wel omdat ik het lastig vond om steeds gemotiveerd aan de start te komen en de hele groep op te peppen. Misschien maak ik nog een come back als individueel trainer, coach to coach of iets dergelijks. Badminton heeft mijn leven gekleurd en ik leerde er fantastische mensen kennen. Ik hou er onnoemelijk veel goede herinneringen aan over en enkele zeer goede vrienden. Wat kan je nog meer verwachten van een hobby?

Ine: Ik stapte als jongste van een rasecht badmintongezin op een heel natuurlijk manier de badmintonwereld in. Mijn vader was één van de grondleggers van BC Oostrozebeke, en als vanzelf ging ik elke zondagavond met ouders en broers een “matchke” gaan spelen. Ik was toen 10, wat toen heel jong was om te starten met onze sport. Snel mocht ik als “jonkie” naar de trainingen voor de gevorderden doorschuiven, en zo ontmoette ik Piet. Hij was een strenge maar rechtvaardige trainer, die zeker de puntjes op de i zette. Toch wel een voorbeeld, waar ik zo veel van geleerd heb, nu ik hier na al die jaren op terugkijk.

Na menige Belgische titels bij de jeugd ging ik LO studeren in Gent, en ontdekte ik dat mijn interesses ook wel bij het begeleiden van spelers lag. Ik ging op Erasmus in Kopenhagen, mocht er de trainingen van de Deense nationale ploeg bijwonen en gaf er veel training. Eenmaal terug thuis werd ik jeugdtrainer en eerste trainer van DZ99, provinciale trainer en gaf ik enkele jaren training in de topsportschool badminton in Antwerpen. Ondertussen was ik ook al werkzaam aan UGent en Arteveldehogeschool waar ik de toekomstige leerkrachten LO initiatie in onze mooie sport mocht geven. In die laatste ben ik nog steeds werkzaam.