Van 11 tot en met 14 september vormt in de Leuvense Sportoase de Yonex Belgian International de affiche. Dit jaar is het de vijftiende editie en tijdens dit Olympisch kwalificatiejaar zijn de plaatsjes gegeerd. In Leuven zullen er gedurende de tweede week van september dan ook zuurverdiende punten te verdelen zijn. Met de Bulgaarse Stoeva-combo en de Deen Carsten Mogensen zullen er bovendien absolute wereldtoppers aan het werk te zien zijn.

Open kansen voor de jeugd

In het heren enkel staat onze noorderbuur Mark Caljouw als hoogst geplaatste genoteerd. Hij is vanzelfsprekend één van de grote favorieten in de strijd om de overwinning. Als tweede genoteerd, hebben we met de Deen Svendsen de runner-up van vorig jaar. Hij diende in de finale toen met het kleinste verschil de duimen te leggen tegen Toby Penty. Penty is nu na het prille afscheid van Ouseph de nieuwe nummer één van Engeland en doet dat voorlopig als tweeënzestigste op de wereldranglijst. Benieuwd of dit een impact zal hebben op zijn volgende prestaties. Tussendoor hebben we ook nog Ygor Coelho, de Braziliaanse winnaar van de Pan-Amerikaanse Spelen, die vorig jaar nog als topreekshoofd gekwetst de strijd diende te staken. En de Europeanen Toma Junior Popov en Pablo Abian. Het wordt toch een beetje uitkijken waar Popovs eindstation ligt, als dit er tenmiste al zal zijn. Eveneens mogen we belangstellend uitkijken naar de prestaties van Nhat Nguyen uit Ierland. Op zijn negentiende is de eilandbewoner ook wel verlekkerd om zijn nog jonge blazoen extra op te kuisen. Als je op de wereldkampioenschappen in Basel een driesetter kunt afdwingen tegen Srikanth Kidambi, waarom in België dan niet de hoofdvogel afschieten. Binnen eigen rangen is het vooral uitkijken naar de prestatie van Maxime Moreels. Voor Bracke, Carraggi, De Decker, Put, Bronselaer, Slegers, Houthoofd, Dewit, Voet, Rosius en Lekens begint het avontuur reeds een dagje eerder in de kwalificaties. Daar komen de Nederlanders met o.a. Kweekel en Sibbald en de Fransen met Christo Popov – jongere broer van – ongetwijfeld nog heel wat weerwerk bieden.

Lianne Tan is de vaandeldrager

In haar kwalificatie voor een liefst derde deelname aan de Olympiade, mag Lianne Tan als één van de twee topreekshoofden van wal steken. Een gegeven dat de voormalige nummer twee van de Europese Spelen hopelijk kan bevrijden in eigen huis. Het vertrouwen van de natie is nogal wiedes. Met de vijftigste positie op de wereldranglijst staat Tan ook amper twee plaatsen onder haar beste ranking ooit. Ze houdt zo Jakobsen en Tam nipt af. Van een Turkse invasie overigens gesproken; met Neslihan Yigit (#38), Ozge Bayrak (#57) en Aliye Demirbag (#58) laat de Republiek liefst drie van de zes hoogst genoteerde dames uit haar regionen optekenen. Het dames enkelspel wordt overigens geen tabel om zonder handschoenen aan te pakken. De katjes zullen gegeseld moeten worden, want verderop tekenen ook Zetchiri, De Visch Eijbergen en Azurmendi present. Langs Belgische zijde zullen Lassaux, Beelen, Pagliara en Van Wouwe reeds een dag eerder dan deze genoemde protagonisten het beste van zichzelf geven tijdens de voorrondes.

“Voldoende stof om te verduidelijken dat YBI met deze man een trekpleister, een absolute klasbak naar Vlaams-Brabant lokt.”

Peter Nees

Carsten Mogensen als trekpleister

Met de komst van Carsten Mogensen heeft Leuven een opvolger voor een speler van het kaliber Kento Momota. Momota speelde zich twee jaar geleden tot groot jolijt van het publiek naar de eindoverwinning, wat het begin van zijn nog steeds durende hartstocht met de nummer 1-positie in de wereld betreft. Met tussendoor de wereldtitel als toemaatje, zeg maar. Het zal dus geen gelijkaardig scenario zijn, eerder zelfs een omgekeerd, maar in de latere fase van zijn carrière mag er van Mogensen in feite nog alles verwacht worden. Het kan het begin van een tweede, het zij kortstondige carrière aan de top betekenen in de nieuwbakken combine met David Daugaard. De sceptici zullen er het hunne van denken, maar het zal zichzelf uitwijzen of de formatie een trekpleister al dan niet een pleister op de wonde zal zijn. 

De waarheid schuilt niet ver achter dat onversneden Leuvense hoekje. Feit is dat met de komst van Mogensen een ellenlang palmares, zo groot waarmee iedere vierkante centimeter van de Sportoase, volgeschreven kan worden. Het afgedwongen respect is eindeloos: van eindwinst in de Swiss Open 2018 – de laatste grote vis – over Korea Open, Europese kampioenschappen, Singapore Open, French Open, US Open, All England Open, India Open, London Grand Prix, BWF Superseries finales, China Open, Denmark Super Series, German Open, tot ‘slechts’ zilver op de wereldkampioenschappen en Olympische Spelen. Voldoende stof om te verduidelijken dat YBI met deze man een trekpleister, een absolute klasbak naar Vlaams-Brabant lokt.

Het is dan ook maar de vraag hoeveel kracht er achter het span zit van lijstaanvoerders Ho-Shue en Yakura uit Canada. Zijn zijn immers het hoogst geplaatste duo. Het vermoeden is gerechtvaardigd dat met Lane-Vendy en Bay-Smidt – Mølhede  meer concurrentie te verwachten is. Vanuit Belgische hoek wordt dit vooral verwacht van Freek Golinski. De Belgische kampioen treedt aan met de Duitser Johannes Pistorius, samen goed voor de veertiende plaats op de startgrit. Met Jona Van Nieuwkerke hebben we bovendien een tweede spilfiguur op de hoofdlijst. In combinatie met de Fransman Maxime Briot zal er nauwlettend en spitsvondig van start gegaan worden. Vanuit de kwalificaties mag er vooral uitgekeken worden naar Stijn Lenaerts en Lawrence De Pauw, of zij opnieuw in staat zijn nog eens te stunten zoals vorig jaar, en verder Marijn Put met Dylan Rosius en Floris Oleffe aan de zijde van Maarten Lenaerts.

Stoeva-zussen topformatie dames dubbel

Als klap op de vuurpijl, en zonder maar enig in te brengen weerwoord, haalt Badminton Vlaanderen met de Stoeva-zussen de sterkste combinatie van deze uitgave binnen. De nummers tien van de wereld zijn de hoogst geplaatste inschrijving en kennen bovendien het huis. Een jaar na hun triomf in de Junior uitvoering in Herstal, kwamen ze in 2013 stevig op de Europese deur van Yonex Belgian International kloppen. Gabriela en Stefani Stoeva verschalkten toen al toppers als Muskens en Piek, Fruergaard en Thygesen, om finaal in een onuitgegeven treffen met hun landgenote Nedelcheva en de Schotse Bankier nipt de duimen te moeten leggen. Een wedstrijd die zo maar even meer dan een uur in beslag nam. Het complex stond in lichterlaaie. Twee jaar later, meer matuur en sterker dan ooit tevoren, stonden ze opnieuw op de Leuvense matten tegenstanders bij de vleet op te rollen, dit keer tijdens de Europese kampioenschappen voor gemengde landen. Nu, nog eens vier en een half jaar later, een serie titels en een niet weg te schrijven top tien notering erbij, keren ze terug naar de Vlaams-Brabantse provinciehoofdstad, waar hun pad richting oppergaai zo wijd is als een zaalvoetbalveld. Het is hen glashelder voor het grijpen, het zij op parket. We kunnen in feite ook nog uren uitweiden over Honderich – Tsai, Goliszwski – Kaepplein en Inci – Ercetin. Deze Canadese, Duitse en Turkse formaties zullen meer dan vermoedelijk de aanvullende reekshoofden worden. Het moet overigens een eeuwigheid geleden zijn dat in de strijd om de titel het gemis van enig Belgisch weerwoord onmiskenbaar zwaar valt.

Het woord is aan de jeugd

In het gemengd dubbel kan er eindeloos gezocht worden naar combinaties met ellenlange jaren vol ervaring. In deze editie is het woord vooral aan de jeugd en nieuwbakken combo’s. Ben Lane en Jessica Pugh staan in ’s werelds top dertig gerangschikt en zijn hiermee de hoogst geplaatste formatie. Samen met Bay-Smidt – Søby zijn ze meer dan waarschijnlijk de favorieten voor de eindoverwinning. Binnen onze eigen rangen mogen we vooral warm lopen voor de toegekende wildcard van Jona Van Nieuwkerke en Lise Jaques. Ondanks geen rangschikking te hebben zijn hun namen voor de loting opgenomen in pot 1, die van de hoofdtabel. De natie staat achter hun jonkies. Vanuit de kwalificaties trachten Tijl Dewit en Birthe Van Den Berg, Frederik Claeyé en Ine Van Wouwe en Senne Houthoofd met de Française Charlotte Ganci hun tornooi succesvol te maken.

Leuven lijkt er meer dan ooit klaar voor. Aantrekkelijke acceptatielijsten, heel wat ambitieuze spelers waarvan er ongetwijfeld een resem volgend jaar in Tokyo te bewonderen zullen zijn. Een onuitgegeven loting die ons weldra alleen maar meer zal doen likkebaarden. Voor spektakel hoef je het in 2019 duidelijk niet ver te gaan zoeken. Zak gewoon eens af naar Leuven, me dunkt.