Wanneer de rook van de strijd om de kwalificaties verdwenen is, barst de wedren richting eeuwige Belgische roem pas echt los. Het kaf werd van het koren gescheiden en de toppers springen vanaf nu in de dans. Een relaas van een erg lange, maar enorm interessante speeldag in de Sportoase.

De Belgen

Al jaren wacht het Leuvense publiek op nog eens een waar exploot van een landgenoot. Het is immers al van het gouden tijdperk van Wouter Claes en Nathalie Descamps geleden dat de Belgen nog eens een duchtig woordje konden meespreken wanneer het om de prijzen gaat. Velen hadden vrouw in vorm Lianne Tan getipt om een mooi parcours af te leggen richting de finaledag. Tegen de Bulgaarse Mitsova lag er alvast een stevig obstakel op haar pad richting glorie. In de onderlinge head-to-head stond het volledig gelijk (1-1) en dat was eraan te zien op court 1. Een gelijkopgaande strijd werd jammer genoeg winnend afgesloten door Mitsova, hetgeen een nieuwe deceptie betekende voor Tan. We hadden haar zoveel meer gegund…

Iets eerder op de dag eindigde ook het avontuur van Jona Van Nieuwkerke en Lise Jaques in een teleurstelling, ondanks een ijzersterke tweede set tegen de Denen Lauritzen en Bergstein. In de derde set kon onze nieuwbakken mixtandem het hoge niveau niet aanhouden, maar Lise en Jona lieten alvast zien dat er nog groeimarge is, en dat mag alleen maar het beste doen verhopen!

Wie er wel in slaagde de arena een eerste keer enthousiast te doen opveren, was onze nationale nummer 1 Maxime Moreels! Hij nam met snedig badminton in twee games afstand van de Indiër Thakar en trakteerde zich zodoende op een tweede rondematch tegen de verliezend finalist van vorig jaar, Svendsen. Deze had al een behoorlijk zware brok achter de kiezen in de vorm van de Ier Nhat Nguyen. In een erg aantrekkelijke beginfase wist Maxime gelijke tred te houden, maar de Deense tempobeul bleef het ritme gestaag opdrijven tot het uiteindelijk te veel werd voor Moreels. Hoewel hij het publiek bij momenten toch wel fraaie momenten bezorgde, was vinnige Victor toch een maatje te groot.

De spektakelman van dag 1 van de YBI, Julien Carraggi, mocht zijn kunnen nu op het allerhoogste niveau tonen! En wat voor een uitdaging staarde hem meteen in de ogen: niemand minder den de pan-Amerikaanse kampioen Ygor Coelho. Julien trok de lijn van gisteren door, maar uiteindelijk zou de ervaring van Coelho toch net dat tikje zwaarder doorwegen, ook al toonde Carraggi menig klasseflits. Ondanks de nederlaag moet Julien echter met veel genoegen terugkijken op deze editie en erg trots zijn op wat hij verwezenlijkt heeft. Eén zaak staat alvast als een paal boven water: we verwachten volgend jaar meer van dat!

Ook zijn herexamen tegen de Deen Emil Lauritzen wist Jona Van Nieuwkerke niet winnend af te sluiten. Geflankeerd door de Fransman Briot (Lauritzen speelde met Muurmolm) maakte Van Nieuwkerke er een spannend kijkstuk van, maar na nipt verlies in het eerste game (21/19) bleek het kwaliteitsverschil daarna net iets te groot te zijn. Leergeld betalen noemt men dat, maar daar wordt een speler enkel maar beter van.

Afsluiten doen we met onze ongenaakbare nationale dubbelkampioen uit Veltem-Beisem, the one and only F. Golinski! Na het jaren geprobeerd te hebben aan de zijde van Dierickx (en vorig jaar nog met Elias Bracke) waagde sterke Freek deze keer zijn kans in combinatie met de Duitser Johannes Pistorius. Na een bye in de eerste ronde mochten zij het rond de klok van elf(!) uur opnemen tegen de Engelsen Flynn en Clare. Het eerste game startte alvast onder een donker gesternte. Na een tijdje aanklampen, gaven de mannen van Albion wat extra gas: 21-15. Ook in game 2 snelden Clare en Flynn naar een 11-4 voorsprong, vooral door een hoge foutenlast aan Belgisch-Duitse zijde. Met de nodige grinta wisten Golinski en Pistorius zich toch nog terug te knokken en zelfs aan te haken. Maar bij een 18-17 stand gingen ze finaal door de knieën: 21-17 voor de Britten. Naar mijn gevoel zat een overwinning er zeker in, vooral als je het tweede deel van het tweede game in beschouwing neemt. Doodzonde en toch wel een kleine anticlimax.

Heren enkel

Hoewel het een objectief journalist niet betaamt, kan de heer Christo Popov, een 17-jarige snaak uit Frankrijk, zich uw verslaggever tot zijn schare fans rekenen. De bijzonder getalenteerde leftie liet in de kwalificaties reeds geen spaander heel van de tegenstand. Vandaag deed Christo daar nog een schepje bovenop door 5de reekshoofd Pablo Abian (gouden medaille winnaar op de European Games in Baku) het nakijken te geven na drie beklijvende games! Later op de avond klopte Popov ook nog de stevige Oostenrijker Wraber. Het kwaliteitslabel van de vierkoppige jury Meesters, Schepens, Van Wel en Van Werde werd zonder schroom uitgereikt: van die jongen gaan we nog horen!

Verder wist ook Mark Caljouw (1ste reekshoofd) zich te plaatsen. Vooral zijn tweede ronde, tegen de soepel spelende Indiër Bharadwaj, verliep niet van een leien dakje (grote Mark moest zich ook even laten behandelen door kinesitherapeut par excellence David Scoliers) maar uiteindelijk pakte Caljouw toch de winst in twee games. Zoals gezegd plaatste tweede reekshoofd Svendsen zich ten koste van Moreels en moest Ygor Coelho in de tweede ronde een game achterstand goedmaken, maar dit deed de atletische Braziliaan met verve ten koste van de Spanjaard Penalver. Zesde reekshoofd en titelverdediger Toby Penty zal er daarentegen morgen niet meer bij zijn (verlies in 3 games van de Duitser Schaefer) en ook grote broer Toma Junior Popov diende het onderspit te delven tegen de Deen Kim Bruun.

Dames enkel

Wat onmiddellijk opvalt wanneer je de tabel bij de dames eens bekijkt, is het feit dat er maar liefst 3 van de 8 dames in de kwartfinales Turkije vertegenwoordigen. 1ste reekshoofd Yigit, 5de reekshoofd Demirbag en 8ste reekshoofd Bayrak wisten allen hun status aldus waar te maken. Vooral Yigit maakte wat mij betreft veel indruk door middels haar atletisch vermogen afstand te nemen van de technisch verfijnde Gautam (uit Indië). Ook 2de reekshoofd Tam wist zich uiteindelijk te kwalificeren voor de laatste 8, maar dit ging allerminst zonder slag of stoot. Na een vrij kansloze eerste game tegen publiekslievelinge Soraya De Visch-Eijbergen, wist de Canadese toch het laken naar zich toe te trekken. Ook de Française Qi Xuefei plaatste zich, ten koste van het Deense 4de reekshoofd Jakobsen. Zij speelt op vrijdag tegen de Estse Kuuba. Ook de Bulgaarse Zetchiri en de Deense Christophersen doen nog mee om de prijzen.

Gemengd dubbel

Weinig verrassingen in het gemengd dubbel (of het moet de uitschakeling zijn van het 4de reekshoofd uit de USA, Chiu-Chi): er wisten zich immers twee Duitse (Geiss/Moszczynski en Jansen/Ostermeyer), twee Deense (Lauritzen/Bergstein en Mikkelsen-Magelund), twee Franse (Delrue/Heriau en Adam/Lambert) en twee Britse (1ste reekshoofd Lane/Pugh uit Engeland en Grimley/Torrance uit Schotland) te plaatsen. Lane en Pugh lijken gezien hun prestatie van vandaag  en hun ranking de favorieten, maar wat ons betreft lijkt de strijd hier helemaal open.

Dames dubbel

Wie de Stoeva zusjes zegt, die zegt Europese (en wellicht mondiale) top. Zwevend rond de top tien van de wereldranking, zijn zij zonder enige twijfel het te kloppen paar van deze Yonex Belgian International. Waar ze aanvankelijk in hun eerste set nog een beetje moesten warmlopen tegen de Indische tandem Gautam-Bath, veegden ze met hen de vloer aan eenmaal onder stoom gekomen. Het lijkt ons dan ook erg onwaarschijnlijk dat hen het vuur aan de schenen zal gelegd worden. Morgen mogen de Françaises Heriau/Lambert alvast een poging wagen.

Tweede reekshoofd Honderich/Tsai schoot eveneens voortvarend uit de startblokken en namen met groot gemak afstand van een Engels koppel. Ook het derde reekshoofd wist de donderdag te overleven, het Zweedse duo Karlsson/Magnusson pakte de scalp van twee Duitse deernes in ronde twee.

Heren dubbel

Helemaal uit Canada komen overvliegen en als eerste reekshoofd genoteerd staan, dan verwacht een neutrale supporter toch behoorlijk wat vuurwerk. Dat was echter buiten de Denen Thyrri en Lundgaard gerekend! In het eerste bedrijf kregen de Denen nog geen vat op het spel van het topreekshoofd, maar gaandeweg veranderde het spelbeeld. Na een echte cliffhanger in game 2 (25-23) wist het Danish Dynamite ook de belle binnen te rijven.

De echte favorieten voor de titel zijn sowieso het Deense combo Mogensen en Daugaard. Hoewel zij de facto een gelegenheidsduo zijn door de blessures van hun normale vaste partners, zou toch vooral het torenhoge niveau van wereldtopper Mogensen moeten volstaan om de rest van het peloton het nakijken te geven. Beginnen deden ze alvast uitstekend: Christo Popov (ook in dubbel staat hij zijn mannetje) en Kenji Lovang werden in de derde versnelling netjes weggezet, en het Duitse duo Graalmann en Scheiel kon deze toppers ook al geen duimbreed in de weg leggen.

Ben Lane wist nog een tweede kwartfinale binnen te rijven in het heren dubbel gekoppeld aan Sean Vendy en blijft zo vooralsnog ongeslagen tijdens deze YBI. Benieuwd wat hij en zijn partner morgen vermogen tegen Ties Van der Lecq en titelverdediger Ruben Jille (deze keer dus zonder klasbak Jacco Arends)

 

Zo eindigde de Yonex Belgian International van de Belgische deelnemers reeds op dag 2 van dit prachtevent. Natuurlijk is dat een beetje een domper op de feestvreugde, maar we kunnen desalniettemin uitkijken naar enkele absolute topaffiches die meer dan de moeite waard zullen blijken! En wanneer we bepaalde individuele prestaties in acht nemen, dan kunnen we met veel zelfvertrouwen en geloof in het kunnen van enkele jeugdige spelers met de borst vooruit de toekomst trotseren.

Helger Van Werde