De kans is bijzonder groot dat deze zomer twee Belgische badmintondames naar Tokio afreizen. Naast Lianne Tan haar waarschijnlijke derde Olympische, is Man-Kei To goed op weg naar de Paralympische Spelen. Zoals de vooruitzichten laten uitschijnen, lijkt enkel het coronavirus nog roet in het eten te kunnen gooien. Een terugblik op fabelachtige resultaten de voorbije weken.

Halve finale enkel en dubbelzilver in Brazilië

In Sao Paulo zat Man-Kei To opgedeeld in groep D. Na vlot de scalp te veroveren van thuisspeelster Lucivania Dos Santos trof ze vervolgens de Chinese Zhang Jing, het derde reekshoofd. Even leek een stunt in de maak, maar na winst in de eerste game diende onze nationale nummer één het hoofd te buigen na drie kwartier spel. De openingsdag betekende een tweede plaats in de groepsfase, wat resulteerde in kwalificatie voor de achtste finales. Daarin trof ze de Russische Irina Kuzmenko. Van een waar obstakel was nauwelijks sprake. Deze Oost-Europese horde, toch wel de nummer 18 van de wereldranking, werd met sprekend gemak overwonnen. In de kwartfinales zou de Ninovieter logischerwijs een halte worden toegeroepen door het topreekshoofd, maar logica is in sporttermen zelden of nooit een voorgeschreven resultaat. De Duitse Valeska Knoblauch, nummer twee op de BWF Para world ranking werd na een knaller van een driesetter naar huis gespeeld. Man-Kei To zat zo plots bij de laatste vier. Voor een strijd om de finale eindstrijd te behalen moest ze opnieuw voorbij de Chinese hoogvlieger Zhang Jing. De nummer zes van de wereld bleek opnieuw de betere te zijn en dit ook in de latere finale.

In het dubbelspel werd de groepsfase beheerst doorgespeeld zonder maar één moeilijke situatie tegen te komen. De Braziliaanse duo’s Gomes – Torres Souza en Dos Santos – Dos Santos werden het nakijken gegeven. Het tweede reekshoofd walste in dezelfde tred door de kwart- en halve finales heen.  De Egyptisch-Finse tandem Ab D Ellatif – Manninen kwamen nauwelijks op het scorebord, terwijl de Russinnen Gureeva – Kuzmenko tevergeefs van zich afbeten, en dat een ronde nadat zij het derde reekshoofd hadden geëlimineerd. Zo kwamen Man-Kei To en haar Turkse dubbelpartner Emine Seckin in de finale oog in oog te staan met het Chinese toppaar Yutong – Menglu. De goede vorm werd getoond, maar de Aziaten bleken uiteindelijk over de betere papieren te beschikken. Desalniettemin een knap veroverde zilveren plak.

Halve finale enkel en dubbelgoud in Peru

In Lima werd een week later dan weer het beste van zichzelf gegeven op de Peru International. Al in de openingswedstrijd van de groepsfase dames enkel ging onze nationale trots op en over de Zuid-Koreaanse Kang Jung Kum, het derde reekshoofd. De wedstrijden tegen Ab D Ellatif – gekend van de halve finale dames dubbel in Brazilië – en thuisspeelster Burgos Javier zullen binnen afzienbare tijd slechts een voetnoot zijn in wat een mooi hoofdstuk lijkt te worden. Eenmaal door de groepsfase heen,  werd al even imponerend Irina Kuzmenko verschalkt. In de halve finales werd opnieuw Valeska Knoblauch partij gegeven. Even leek onze landgenote met winst in de eerste game goed op weg om een nieuwe knalprestatie te noteren. Knoblauch kon dit keer wel het antwoord vinden en herhaalde in feite wat Zhang Jing in Brazilië deed: de halve finale tegen Man-Kei To winnen en finaal ook het tornooi.

Man-Kei To trad met haar vaste dubbelpartner ook aan in Peru. Met Emine Seckin stonden ze als hoogste dubbelpaar genoteerd. Niettegenstaande hadden ze een vette kluif aan Knoblauch en thuisspeelster Cancino. Al bij al en na wedstrijden van gemiddeld drie kwartier zat men wel op koers voor de knock-outfase. Daar was tweede reekshoofd Prokofeva (in het kwadraat) de eerstvolgende opportuniteit. In deze topwedstrijd werd geen spaander heel gehouden van de Oost-Europese tegenstand. Met 21-7 en 21-13 werd de finale behaald. Het zou geen verrassing betekenen dat daarin Pilar Jaurequi Cancino en Valeska Knoblauch andermaal werden ontmoet. De Peruaans-Duitse combinatie was tot dan toe het enige duo dat onze Belgisch-Turkse combine een game had weten te ontfrutselen. In de wedstrijd om het goud waren Man-Kei To en Seckin goed bij de les en wisten zij hun prima conditie uit te spelen met die o zo belangrijke tornooiwinst als topresultaat.

Tokio 2020 lonkt

Met twee halve finales in het enkelspel en twee finales in de dubbeldiscipline waarvan één gewonnen, ligt de weg naar Tokio nu echt wel open. Op de wereldranking is Man-Kei To opgeschoven naar de negende positie in het enkelspel en de vijfde in het dubbel. Voor Man-Kei To ligt er nu nog een maand kwalificatieperiode voor de boeg. Voor ons als supporterende natie is het alvast reikhalzend uitkijken naar de planning van Tokio 2020.